Keuring


ik ben niet hoogblond. Je kan het hoogstens asblond noemen. Maar als ik naar de autokeuring moet, dan komt er in mij toch een hoog dom-blondje-gevoel naar boven.

Ik weet al uit ervaring dat er minstens 1 genante gebeurtenis zal plaats vinden. Zo van die momenten dat je denkt :"Nu mag de aarde van onder mijn voeten wegzakken."
Zoals die keer dat ze vroegen om het achteruitrijlicht even aan te steken en ik dan zat te zoeken naar een knopje op het dashboard. Of de hendel van de motorkap die ik niet kan vinden.
Vorige keer begaf zelfs mijn batterij het, vlak voor ik binnen mocht rijden. Allemaal erg genant!

Maar toen ik daar vandaag zat te wachten, zag ik plots 2 hele lange benen uit de auto voor mij stappen. Boven die lange benen, een wel heel erg kort wit rokje met daar nog eens boven een roze bloesje met bijbehorende decollete.
Helemaal onderaan, jawel, een paar stiletto's in roze, nep slangenleer. De jongens in de garage hadden het gezien en ik genoot van de ambiance.

En ook al was ze dan niet blond, mijn dom-blondje-gevoel was verdwenen. Ik kon zowaar alle lichten meteen terug vinden en de keuring werd vlotjes en goed beëindigd.
't Is toch heerlijk dat we allemaal verschillend zijn. Dat maakt het leven eens zo aangenaam.