Genoeg is genoeg. Ook turbomoekes hebben het af en toe eens helemaal gehad.
De laatste tijd was dan ook gewoon te gek voor woorden. Het begon zo ergens rond de paasvakantie. Met de idee twee examens te moeten afleggen na het verlof en drie vrije kinderen plus een week een vrije man begon de stress al flink te stijgen. Ik nam me voor mezelf te focussen op het gezin. En de studie, dat zouden we dan wel zien.
Ook moest er nog een communie gepland worden tegen eind april en aangezien ik mij met 'mijne stomme kop' ook nog had opgegeven als catechist wist ik al dat het druk zou worden.
Die examens vielen al bij al nog mee. Enkel voor een strontvak (excuse my language!) had ik de poepers. Bleek ook nog gegrond te zijn want ik behaalde een domme 9 op 20. 1 punt te kort om te slagen. Damn!
De communie liep dan weer wel zoals gepland en in stijl werd de dochter de adolescentie ingeschoten. Het blijkt toch duidelijk invloed te hebben op die kinders. De dochter is sindsdien ook echt een eigen leven gaan leiden waardoor ik dan weer op cursus moest. Peter Adriaenssens kan het gelukkig goed uitleggen. Ik ben er weer redelijk gerust in.
Vandaag vierden we het laatste feestje van de zoon. Want tegenwoordig heb je familiefeestjes en een extra vrienden-feestje en alles wat daar bij komt. We hebben alle 14 jongens een fijne middag bezorgd, zij het dat ze wat natter werden dan voorzien en niet elk kind zot is van cupcakes maar dat mag ik mij (volgens de vriendinnen althans) niet te veel aantrekken.
Als ik nu tegen dinsdag die laatste paper nog in orde krijg, zal er hopelijk rust zijn in mijn hoofd en kan de lang geplande opruim des huizes nog eens plaats vinden. Ik word namelijk, zoals elk jaar, onnozel van al dat rondslingerend speelgoed. Ook de winterkledij moet dringend in de berging een veilige plaats vinden voor de zesjarige weer besluit om nog maar eens de handschoenen aan te doen.
We hebben het gehaald, we zijn er weer door. De drukke meimaand is gevlogen. Nog een maand en het is alweer grote vakantie. Voor de kinderen dan toch. Zucht.
zondag 29 mei 2016
vrijdag 20 mei 2016
Kleedje
Turbomoeke is druk bezig geweest met studeren, studeren en nog eens studeren.
Als beloning voor het vele werk in combinatie met het gezin zette ik me een naaiproject op de agenda.
Naaien is sinds vorig jaar een echte hobby geworden waar ik zo van kan genieten dat ik er euforisch van word. Heerlijk.
Het was dan ook moeilijk om me in te houden en naar gelang de datum naderde kwamen er steeds meer projecten in mijn hoofd. Shorten voor de dochter en de zoon. En na het vinden van de mooiste stof ooit moest er ook een kleedje gemaakt worden, zo meende de zesjarige.
Dat ik nog veel moet leren is duidelijk en dat ik regelmatig met het tornmesje alles weer moet open ritsen is ook duidelijk. Maar de aanhouder wint en dus blijven we gaan.
Ik zocht en zocht naar een simpel patroontje en vond op de blog van Kaatje naaisels (https://kaatjenaaisels.blogspot.be) het perfecte patroon.
Op een namiddag was het kleedje af en vanmorgen stond er iemand naast mijn bed. "Mama, is mijn kleedje klaar???" Ja hoor. Ze moest het natuurlijk meteen aan om naar school te gaan.
Kinderen blij, mama blij. En dan nu project twee voor de zoon die al lang een zelfgemaakte short wil van mama. De lieverdjes ;-)
Als beloning voor het vele werk in combinatie met het gezin zette ik me een naaiproject op de agenda.
Naaien is sinds vorig jaar een echte hobby geworden waar ik zo van kan genieten dat ik er euforisch van word. Heerlijk.
Het was dan ook moeilijk om me in te houden en naar gelang de datum naderde kwamen er steeds meer projecten in mijn hoofd. Shorten voor de dochter en de zoon. En na het vinden van de mooiste stof ooit moest er ook een kleedje gemaakt worden, zo meende de zesjarige.
Dat ik nog veel moet leren is duidelijk en dat ik regelmatig met het tornmesje alles weer moet open ritsen is ook duidelijk. Maar de aanhouder wint en dus blijven we gaan.
Ik zocht en zocht naar een simpel patroontje en vond op de blog van Kaatje naaisels (https://kaatjenaaisels.blogspot.be) het perfecte patroon.
Op een namiddag was het kleedje af en vanmorgen stond er iemand naast mijn bed. "Mama, is mijn kleedje klaar???" Ja hoor. Ze moest het natuurlijk meteen aan om naar school te gaan.
Kinderen blij, mama blij. En dan nu project twee voor de zoon die al lang een zelfgemaakte short wil van mama. De lieverdjes ;-)
maandag 7 maart 2016
Schrikkeljaar
Ja wadde, 2016 is echt een schrikkeljaar. Of moet ik zeggen een VERschrikkelIJKjaar?
Januari:
Het begon allemaal met een naaimachine die het plots na 50 jaar begaf. Gelukkig, met een verjaardag in het verschiet, kon ik er een nieuwe scoren bij manlief.
Iets later kwamen er twee verschrikkelijke examens en een wachtperiode van zes weken voor de uitslag. Ik blijk ook nog eens gebuisd voor een van de vakken.
Februari:
Het pakje dat ik verzond met BPost ging verloren.
Het strijkijzer weigerde elke medewerking. Bij aanvraag voor reparatie scheen de fabrikant deze niet meer te willen repareren.
Het feestje dat ik organiseerde voor mijn veertigste verjaardag bleek op een dag te vallen waarop bijna iedereen reeds iets anders gepland had.
De auto moest binnen voor een kapotte lamp en kwam na twee reparaties terug met allerlei nieuwe en vervangen dingetjes ter waarde van een eurootje of duizend. WAT????
Maart:
De eieren kwamen rauw terug uit de eierkoker.
Ik nam per ongeluk een overdosis medicijnen waardoor ik een paar dagen wel heel erg vreemd deed.
Griep teistert ons huis. Slachtoffer drie is reeds gevallen.
Wanneer gaat iemand me vertellen dat dit een flauwe grap is van een of ander afgestompt programma op een Nederlandse zender?
Januari:
Het begon allemaal met een naaimachine die het plots na 50 jaar begaf. Gelukkig, met een verjaardag in het verschiet, kon ik er een nieuwe scoren bij manlief.
Iets later kwamen er twee verschrikkelijke examens en een wachtperiode van zes weken voor de uitslag. Ik blijk ook nog eens gebuisd voor een van de vakken.
Februari:
Het pakje dat ik verzond met BPost ging verloren.
Het strijkijzer weigerde elke medewerking. Bij aanvraag voor reparatie scheen de fabrikant deze niet meer te willen repareren.
Het feestje dat ik organiseerde voor mijn veertigste verjaardag bleek op een dag te vallen waarop bijna iedereen reeds iets anders gepland had.
De auto moest binnen voor een kapotte lamp en kwam na twee reparaties terug met allerlei nieuwe en vervangen dingetjes ter waarde van een eurootje of duizend. WAT????
Maart:
De eieren kwamen rauw terug uit de eierkoker.
Ik nam per ongeluk een overdosis medicijnen waardoor ik een paar dagen wel heel erg vreemd deed.
Griep teistert ons huis. Slachtoffer drie is reeds gevallen.
Wanneer gaat iemand me vertellen dat dit een flauwe grap is van een of ander afgestompt programma op een Nederlandse zender?
Abonneren op:
Posts (Atom)